در ۸ مه ۱۸۸۶، کوکاکولا برای اولین بار در داروخانه ژاکوب توسط دکتر جان پمبرتون داروساز اهل آتلانتا تهیه شد. در سال ۱۸۸۶در آتلانتا قانون منع مشروبات الکلی به تصویب رسید. در آن زمان « شربت کوکای نیروبخش دکتر پمبرتون» در اغلب داروخانه های آتلانتا به فروش می رسد.
کتر جان اس پمبرتون، شیمیدان آتلانتایی بر آن شد که محصول خود را با نام تجاری جدید و بدون استفاده از الکل به بازار عرضه کند. او بعد از جنگ شروع به عرضه سایر داروها نظیر قرصها و شربتهای سرفه کرد. او در سال ۱۸۸۵ تغییراتی در ترکیب یک نوشیدنی فرانسوی به وجود آورد و آن را کوکـاکولا نامید و شروع به توزیع آن در شیشههای مخصوص کرد. پس از وضع این قانون دکتر جان اس پمبرتون، شیمیدان آتلانتایی بر آن شد که محصول خود را با نام تجاری جدید و بدون استفاده از الکل به بازار عرضه کند. او بعد از جنگ شروع به عرضه سایر داروها نظیر قرصها و شربتهای سرفه کرد. او در سال ۱۸۸۵ تغییراتی در ترکیب یک نوشیدنی فرانسوی به وجود آورد و آن را کوکـاکولا نامید و شروع به توزیع آن در شیشههای مخصوص کرد. پمبرتون به ترکیب جدید، نه به عنوان یک نوشابه، بلکه مسکن سردرد برای کسانی که پرخوری کردهاند، نگاه میکرد و در این راستا به عنوان یک داروساز برحسب تصادف کشف کرد که طعم شربت موقعی که با آب کربنیک دار مخلوط شود، بهتر میشود. کوکاکولا در ابتدا به عنوان یک شربت تقویتی مصرف داشت و به تدریج جای خود را در میان نوشابهها باز کرد و به یکی از معروفترین نوشیدنیهای آمریکا تبدیل شد.
او در نظر داشت که نام این محصول برگرفته از مواد اولیه ی تشکیل دهنده ی آن (گیاه کاکائو و میوه درخت کولا) باشد . به همین دلیل نام «شربت تقویت کننده کوکا و میوه کولا» را انتخاب کرد. نام و شعار كارخانه توسط فردی به نام فرانک رابینسون که كتابدار جدید كارخانه بود، پیشنهاد داده شد. رابینسون دفتر دار و حسابدار دکتر پمبرتون بعد از دیدن این نام به فکر افتاد که آن را خلاصه کرده و تبدیل به کوکاکولا کند او از شعار تجاری و مناسب «خوش طعم و شادابی آفرین» استفاده نمود. او خطاط خوبی بود و لوگوی دست نویس کوکاکولا را خطاطی کرد که تا به امروز به عنوان لوگوی این شرکت و این نوشیدنی مورد استفاده است. این حالت نوشتاری به اندازه ای زیبا بود که دکتر پمبرتون آن را پسندید و بر روی تمامی محصولات جدیدش نام کوکاکولا را به همان صورت درج کرد.
در آن ایام روزانه حدود ۹ عدد از این نوشیدنی به فروش میرفت و مجموع فروش آن سال کوکاکولا فقط حدود ۵۰ دلار بود. نکته جالب این است که در کل این نوشیدنی برای تولیدکنندهاش بیش از ۷۰ دلار هزینه در برداشت؛ یعنی سال اول، برای جان پمبرتون سال ضرر بود. حضور «آسا گرییگزکاندلر» داروسازی دیگر از آتالانتا، در شرکت کوکا و همکاریش با پمبرتون تولید این نوشابه را در سالهای ۱۸۹۰ تا ۱۹۰۰ تا بیش از ۴۰ برابر افزایش داد. تا پایان قرن ۱۹ کوکاکولا طرفداران بسیاری در آمریکا و کانادا به دست آورد. تبلیغات، عامل مهمی در موفقیت پمبرتون و کاندلر بود. اولین همکاری تبلیغاتی کوکاکولا با آژانسی به نام D’Arcy (دی آر سی ) در سال ۱۹۰۶ م آغاز گردید. در سال ۱۹۲۵ کوکاکولا فروش میلیونیاش را آغاز کرد و در سال ۱۹۴۰ در ۴۰ کشور عرضه شد.
اسپانسر شدن در یک برنامه تلویزیونی تأثیر سمعی و بصری را یک جا با هم داشت و کوکاکولا از این موقعیت بهترین استفاده را کرد. بعد از آن، طی سه سال متوالی از کوکاکولا برای اسپانسر شدن در موفق ترین برنامه های تلویزیونی از جمله «یک ساعت در سرزمین عجایب»کاری از والت دیسنی، «ماجراهای کیت کارسون» و «وقت نوشیدن با ادی فیشر» دعوت به عمل آمد. در پی موفقیت این برنامه ها ،در سال ۱۹۵۳ دی آر سی تصمیم گرفت تبلیغات مستقلی برای کوکاکولا بسازد و از بخش تبلیغاتی کوکاکولا درخواست زمان بیشتری برای ساخت آگهی تلویزیونی کرد. او موفق شد سه آگهی متفاوت را در همان سال به نمایش تلویزیونی در آورد. اولین آگهی اسلایدهای ثابتی بود از حروف کلمه کوکاکولا همراه با صدای روی متن که این نام را اعلام می کرد. مدت این آگهی بیست ثانیه بود و با وجود موفقیت نسبتاً خوبی که داشت، نتوانست کوکاکولا را کاملاً راضی کند. این بود که دی آر سی تصمیم گرفت آگهی های بعدی را با تصاویر متحرک بسازد. این اولین تجربه دی آر سی در ساخت تصویرهای متحرک بود ولی با این وجود توانست رضایت کوکاکولا را جلب کند. در این آگهی ها از شخص استفاده نشد ، فقط تصاویر متحرکی از بطری های نوشابه وساندویچ بودند که یکی بعد از دیگری با حالت نمایشی ظاهر می شدند