این احتمال وجود دارد، نوزادانی که تازه متولد می‌شوند برای افت قند خون بدون علامت به دکستروز داخل وریدی (IV) نیاز داشته باشند. تجویز دکستروز داخل وریدی (IV) و انتقال آن به بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان ممکن است در پیوند والدین و نوزادان دچار مداخله گردد.

هیپوگلیسمی نوزادان

به نوزادانی تازه متولد شده‌ که سطح خون آن‌ها کمتر از 45 میلی گرم در دسی لیتر است، نوزادان هیپوگلیسمی بدون علامت گفته می‌شود. به این نوزادان حداکثر 3 دوز ژل دکستروز خوراکی یعنی 200 میلی گرم در کیلوگرم 40% دکستروز به همراه خوراک داده شد. استفاده از این ژل همراه با خوراک نوزادان، نیاز به مایعات IV را کاهش داده، از جدا شدن مادر جلوگیری کرده و باعث شیردهی می‌شود. 

مشکل سلامتی جهانی هیپوگلیسمی

هیپوگلیسمی نوزادان یا همان افت قند خون، یک مشکل سلامتی جهانی می‌باشد و یک دلیل قابل پیشگیری از آسیب عصبی در دوره نوزادی است. حدود 15% از نوزادان در معرض خطر این عارضه می‌باشند؛ برخی از این نوزادان به تنهایی نمی‌توانند سطح گلوکز خون را با استفاده تغذیه به حالت عادی و نرمال برسانند و به درمان تزریق داخل وریدی (IV) دکستروز نیاز دارند.

درمان کنونی که بیشتر بکار گرفته می‌شود، تغذیه‌های مکمل یا IV دکستروز با پذیرش در NICU می‌باشد. هر دو این روش‌ها منجر به قطع رابطه منحصر به فرد شیردهی و پیوند مادر و نوزاد می‌گردد. هدف اصلی این بوده که بوسیله ژل گلوکز خوراکی، یک روش مقرون به صرفه و در عین حال مفید برای درمان افت قند خون نوزادان (هیپوگلیسمی) ایجاد شود. علاوه بر آن، روش جدید برای حمایت از پیوند نوزادان مادر با کاهش نیاز به IV دکستروز طراحی گشته است.

نتیجه گیری کلی

در این مطالعات تنها مقایسه میان ژل دکستروز خوراکی با دارو های دیگر را مد نظر گرفته است و سایر اقدامات را که می‌تواند تاثیر زیادی در جلوگیری از افت قند خون داشته باشد، در نظر نمی‌گیرد.

اگرچه ژل گلوکز خوراکی یک روش ساده، ایمن و مقرون به صرفه برای درمان افت قند خون نوزادان می‌باشد، اما در حال حاضر شواهد کافی برای استفاده گسترده از ژل دکستروز خوراکی برای پیشگیری هیپوگلیسمی نوزادان تازه متولد شده وجود ندارد. مطالعات لازم برای تعیین اثر ژل دکستروز خوراکی را بر جلوگیری از ورود به بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) درحال انجام است.