آلژینات سدیم

نمک سدیم اسید آلژینیک یا صمغی است که از یک جلبک دریائی به دست می‌آید. این صمغ در آب سرد و گرم قابل‌حل است و محلول‌هائی با لزجت متفاوت ایجاد می‌کند. در واکنش با نمک‌های کلسیم یا اسیدها ژل‌هائی غیرقابل برگشت تشکیل می‌دهد. این صمغ خواص سفت‌کنندگی ، اتصال دهندگی و تشکیل ژل دارد و آن را به ژل‌های دسری ، سُس‌ها ، پودینگ‌ها و غیره می‌افزایند. همچنین از این صمغ به عنوان لفاف خوراکی برخی از غذاهای فرآوری شده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در محدوده PH 4 تا 10 توانایی تشکیل ژل دارد.

آلژینات از واحدهای مانورویک اسید با اتصال (4→1)β تشکیل می شوند . همچنین گلوکورونیک اسید نیز دارند حضور یون کلسیم در محیط این ژل آلژینات سبب اتصال پلیمرهای گلوکورونیک اسید به یکدیگر و ایجاد ساختاری موسوم به جعبه تخم مرغی می شود.

ویسکوزیته آلژینات با افزایش دما کاهش می یابد . آلژینات امولسیفایر است. آلژینات هم در آب سرد و هم در آب گرم محلول است. با یون کلسیم واسید و یا هردو ژل می دهد.

بیشترین ویسکوزیته ژل آلژینات در PH خنثی است. اما چون ساختار یونی ندارد با تغییر PH ویسکوزیته آلژینات تغییر چندانی نمی کند.

آلژین می تواند عمر انباری سیب زمینی را تا مرحله جوانه زدن به میزان 50% افزایش دهد.

در اشل صنعتی ژل های آلژینات سدیم بدلیل داشتن خواصی چون ویسکوز بودن ، خاصیت تثبیت مواد تونایی حفظ آب مورد استفاده بوده اند.همچنین در سال های اخیر برای کاربردهای بیوتکنولوژی ، پزشکی ، دارویی و مخصوصا صنایع غذایی مورد استفاده بوده است.نمک سدیم آلژینات بیشتر از آلژینات خالی استفاده می شود چرا که آلژینات اسیدی برای بافت ها و سلول ها مضر است. از آنجا که هیدروژل سدیم آلژینات در دما و PH پایین ایجاد می شود از این رو برای استفاده مولکول هایی مانند پروتئین ونوکلوئیک اسید و حتی سلول های زنده مناسب است.ژل های آلژینات در حضور کاتیون های کی لیت مانند سیترات ، لاکتات ، فسفات ، تارتارات و کاتیون های سدیم و پتاسیم که در اکثر مایعات بیوتکنولوژی حضور دارد ناپایدار است.به منظور جلوگیری از تورم بیش از حد ژل های آلژینات ، پلیمرهایی چون کیتوسان ، پلی آلژینات به ژل کلسیم اضافه می شود. آلژینات سدیم قابلیت تشکیل ژل ، افزایش استحکام بافت ها ، پایدار کنندگی ، قابلیت تشکیل فیلم دارد.وقتی یک لایه نازک از ژل یا محلول آلژینات سدیم خشک شود منجر به شکل گیری فیلم یا پوشش می گردد که این فیلم ها می توانند باعث حفظ ظرفیت نگهداری آب ، محافظت از فساد میکروبی ، مقاومت در برابر اکسیداسیون و … گردند.