اسيدها موادي اند که در ساختار خود هيدروژن يا هيدروژن هايي دارند که در واکنش با فلزها توسط يون هاي فلز جايگزين مي شوند.

اسيدها

● تعريف قديمي

اسيدها موادي ترش مزه اند خاصيت خورندگي دارند شناساگرها را تغيير رنگ مي دهند و بازها را خنثي مي کنند.

بازها موادي با مزهٔ گس-تلخ اند حالتي لزج دارند شناساگرها را تغيير رنگ مي دهند و اسيدها را خنثي مي کنند.

▪ لي بيگ: اسيدها موادي اند که در ساختار خود هيدروژن يا هيدروژن هايي دارند که در واکنش با فلزها توسط يون هاي فلز جايگزين مي شوند.

▪ آرنيوس: اسيدها موادي هستند که ضمن حل شدن در آب يون +H آزاد مي کنند. بازها موادي هستند که ضمن حل شدن در آب يون –OH آزاد مي کنند.اين تعريف فقط به موادي محدود مي شود که در آب قابل حل باشند. حدود سال ۱۸۰۰، شيمي دانان فرانسوي از جمله آنتوان لاووازيه، تصور مي کرد که تمام اسيدها داراي اکسيژن هستند. شيمي دانان انگليسي از جمله سر همفري ديوي، معتقد بود که تمام اسيدها داراي هيدروژن هستند. شيمي دان سوئدي، سوانت آرنيوس، از اين عقيده براي گسترش تعريف اسيد استفاده نمود.

▪ لوري-برونستد: اسيد گونه اي است که در واکنش شيميايي پروتون (يون+H)مي دهد و باز گونه اي است که در واکنش شيميايي پروتون (يون+H)مي پذيرد. لوري و برونستد اين تعريف را بيان کردند، که از آن بر خلاف تعريف آرنيوس مي توان در محيط غير آبي هم استفاده کرد.

▪ لوييس: اسيدها موادي هستند که در واکنش هاي شيميايي پيوند داتيو مي پذيرند. بازها موادي هستند که در واکنش هاي شيميايي پيوند داتيو مي دهند.تعريف لوييس را با نظريه اوربيتال مولکولي هم مي توان بيان کرد. به طور کلي، اسيد مي تواند يک جفت الکترون از بالاترين اوربيتال خالي در پايين اوربيتال خالي خود دريافت کند. اين نظر را گيلبرت ن. لوييس مطرح کرد. با وجود اين که اين تعريف گسترده ترين تعريف است، تعريف لوري-برونستد کاربرد بيشتري دارد. با استفاده از اين تعريف مي توان ميزان قدرت يک اسيد را هم مشخص نمود. از اين مفهوم در شيمي آلي هم استفاده مي شود (مثلاً در کربوکسيليک اسيد).

● نگاه اجمالي

بشر از دير باز با مفهوم ساده اسيد آشنايي داشته است. در حقيقت اين مواد، حتي قبل از آنکه شيمي به صورت يک علم در آيد، شناخته شده بودند. اسيدهاي آلي همچون سرکه و آبليمو و آب غوره از قديم معروف بودند. اسيدهاي معمولي مانند اسيد سولفوريک ، اسيد کلريدريک و اسيد نيتريک بوسيله کيمياگران قديم ساخته شدند و بصورت محلول در آب بکار رفتند. براي مثال اسيد سولفوريک را جابربن حيان براي نخستين بار از تقطير بلورهاي زاج سبز (FeSO۴.۷H۲O) و حل کردن بخارات حاصل در آب ، بدست آورد.

در طي ساليان متمادي بر اساس تجربيات عملي لاووازيه (A.L.Lavoisier) چنين تلقي مي گرديد که اجزاء ساختمان عمومي کليه اسيدها از عنصر اکسيژن تشکيل گرديده است. اما بتدريج اين موضوع از نظر علمي روشن و اعلام گرديد که چنانچه اين موضوع صحت داشته باشد، بر خلاف عقيده اعلام شده در مورد اکسيژن ، اين عنصر هيدروژن است. در حقيقت ، تعريف يک اسيد بنا به فرمول اعلام شده از سوي ليبيگ (J. Von Liebig) در سال ۱۸۴۰ عبارت است از:

ـ موادي حاوي هيدروژن که مي توانند با فلزات واکنش نموده و گاز هيدروژن توليد نمايند.

ـ نظريه فوق مدت پنجاه سال مورد استناد بوده است. بعدها با پيشرفت علم شيمي ، مفاهيم جديدي درباره اسيدها اعلام شده که در زير به بررسي آنها خواهيم پرداخت.

● خواص عمومي اسيدها

▪ محلول آبي آنها يونهاي پروتون آزاد مي کند.

▪ موادي هستند که از نظر مزه ترشند.

▪ کاغذ تورنسل را سرخ رنگ مي کنند.

▪ با برخي فلزات مانند آهن و روي ترکيب شده گاز هيدروژن مي دهند.

▪ با قلياها (بازها) واکنش نموده و املاح را تشکيل مي دهند.

▪ با کربنات کلسيم (مثلا به صورت سنگ مرمر) بشدت واکنش دارند، بطوريکه کف مي کنند و گاز کربنيک آزاد مي نمايند.

● نظريه آرنيوس درباره اسيدها

زمانيکه مفاهيم يونيزاسيون ترکيبات شيميايي در محلولهاي آبي روشن گرديد، مفهوم اسيد بطور قابل ملاحظه اي تغيير پيدا کرد. مطابق تعريف آرنيوس ، اسيد ماده ايست که در آب يونيزه مي شود و يون +H۳O که گاهي بصورت +H نيز نشان داده مي شود، توليد مي کند.

(HCl —–> H+ + Cl-(aq

آرنيوس قدرت اسيدي را نيز بر همين اساس تفسير کرد و گفت که اسيد قوي ، در محلولهاي آبي تقريبا، بطور کامل يونيزه مي شود. در صورتيکه که ميزان تفکيک اسيد ضعيف کمتر است. توجه کنيد که مفهوم آرنيوس بر يون هاي آب استوار است. بر اساس تعريف آرنيوس مي توان نقش اکسيدهاي اسيدي را نيز تفسير کرد.

● اکسيدهاي اسيدي

اکسيدهاي بسياري از غيرفلزات با آب واکنش داده و اسيد توليد مي کنند، در نتيجه اين مواد را اکسيدهاي اسيدي يا ايندريد اسيد مي نامند.

N۲O۵(s) + H۲O → H+ + NO۳-aq

مفهوم آرنيوس ، به علت تاکيد آن بر آب و واکنشهاي محلول هاي آبي ، با محدوديت رو به روست.

اسيد ۲ + باز ۱ H۲O>HF در گروه VI به اينصورت است:

H۲Te > H۲Se > H۲S > H۲O

● اکسي اسيدها

در اين ترکيبات ، هيدروژن اسيدي به يک اتم O متصل است و تغيير در اندازه اين اتم بسيار ناچيز است. بنابراين عامل کليدي در قدرت اسيدي اين اکسي اسيدها، به الکترونگاتيوي اتم Z مربوط مي شود:

H-O-Z .

اگر Z يک اتم غيرفلز با الکترونگاتيوي بالا باشد، سهمي در کاهش چگالي الکتروني پيرامون اتم O (علي رغم الکترونگاتيوي شديد اکسيژن) را دارد. اين پديده باعث مي شود که اتم اکسيژن، با کشيدن چگالي الکتروني پيوند H-O از اتم H ، تفکيک آن را سرعت ببخشد و ترکيب را اسيدي بکند. هيپوکلرواسيد ، HOCl ، اسيدي از اين نوع است.

هرچه الکترونگاتيوي Z بيشتر باشد، الکترونهاي پيوند H-O به ميزان بيشتري از اتم H دور مي شوند و حذف پروتون آسان تر است:

HOCl > HOBr > HOI . در اکسي اسيدهايي که اتمهاي اکسيژن بيشتري به Z متصل باشند، قدرت اسيدي با افزايش n ، زياد مي شود.

● مهمترين اسيدهاي قوي

مولکولهاي اين اسيدها و در محلولهاي آبي رقيق کاملا يونيزه است. اسيدهاي قوي متعارف عبارتند از: اسيد کلريدريک ، يديدريک ، نيتريک ، سولفوريک ، پرکلريک است.

● مهمترين اسيدهاي ضعيف

يونيزاسيون اين اسيدها در آب کامل نمي باشد و هرگز به ۱۰۰% نمي رسد. مثال متعارف آنها ، اسيد استيک ، اسيد کربنيک ، اسيدفلوريدريک ، اسيد نيترو و تا حدودي اسيد فسفريک است.

اسيدها مزه ترشي دارند بعضي اسيدها سمي هستند بعضي باعث سوختگي هاي شديد مي شوند و تعدادي نيز کاملاً بي ضرر به شمار مي آيند بعضي اسيدها نيز خوراکي و بسيار مفيد هستند ما اسيد سيتريک را از پرتقال و ليموترش به دست مي آوريم بدنمان هم اسيدهايي را مي سازند که به گوارش غذا کمک مي کنند .

اسيد سولفوريک يکي از قوي ترين و مهم ترين اسيدها است که به مقدار فراوان در توليد انواع کود ، فرآورده هاي نفتي و آهن و فولاد بکار گرفته مي شوند آب باتري اتومبيل ها اسيد سولفوريک رقيق شده با آب خالص است ساير اسيدهاي قوي عبارتند از: اسيد نيتريک و اسيد کلريد ريک .

بازها يا قلياها موادي هستند که مخالف و ضد اسيدها به شمار مي آيند گرچه بعضي بازها از قبيل آهک (هيدروکسيد کلسيم) و سود سوز آور همانند اسيدها خيلي فعال و خورنده هستند از بازها در فرآيند هاي صنعتي استفاده مي شوند هيدروکسيد منيزيم (مايع يا پودر سفيدي که براي برطرف کردن درد ناشي از حالت اسيدي معده مصرف مي کنيم) نمونه اي از يک باز ملايم است بازي که در آن قابل حل مي باشد ، قليا ناميده مي شود وقتي يک اسيد و يک باز به نسبت مناسب با هم مخلوط مي شوند يکديکر را خنثي مي کنند براي مثال اگر اسيد کلريد ريک با سود سوز آور مخلوط شود حاصل واکنش آنها نمک معمولي و آب خواهد بود بعضي مواد وقتي با اسيد و بازها تماس پيدا مي کنند تغيير رنگ مي دهند اين مواد را معرف يا شناساگر مي نامند تعنسل در محلول اسيدي از آبي به قرمز تغيير رنگ مي دهند و در محلولهاي قليايي از قرمز به آبي مي گرايد .

▪ اسيد سولفوريک : اسيد سولفوريک احتمالاً مهمترين ترکيب شيميايي موجود است . و دهها مورد استفاده دارد که از توليد کود و پارچه تا ساخت دارو و مواد منفجره را شامل مي شود اين اسيد در انباره که نوعي باطري است معمولاً در موتور اتومبيل مورد استفاده قرار مي گيرد نيز وجود دارد اسيد سولفوريک را به روش تماسي تقليد مي کنند کانه هوايي که محتوي سولفيد هاي فلزي يا گوگرد هستند در هوا سرخ يا برشته مي شوند تا دي اکسيد گوگرد به دست مي آيد سپس اين گاز را در مجاورت يک کاتاليزور (يکي از اسيد هاي فلز و و اناديم) حرارت مي دهند تا آن را به واکنش بيشتر با هوا وارد و تري اکسيد گوگرد حاصل شود درمرحله بعد تري اکسيد را در اسيد سولفوريک غليظ حل مي کنند تا اسيدي به نام اولنوم به دست آيد. که سپس به دهقا با افزودن آب رقيق مي شود و مقدار زيادي اسيد سولفوريک برجاي مي ماند نمکهاي اسيد سولفوريک را سولفات مي نامند که ترکيبات بسيار مفيدي را شامل مي شوند و در صنايع مختلف از قبيل کود سازي داروسازي رنگ سازي مورد استفاده قرار مي گيرند اسيد سولفوريک ، بيش از هر نوع اسيد ديگري در جهان توليد مي شود و کاربرد دارد اسيد سولفوريک را با فرمول شيميايي HSO نشان مي دهند ميل شيميايي شديدي به آب (HO) دارد اين خاصيت باعث مي شود که اسيد سولفوريک بتواند هيدروژن و اکسيژن را از بسياري از مواد از جمله پوست جذب کند به همين دليل کار کردن با آن خطرناک و نياز به مراقبت دارد اسيد کلريد مايع بي رنگ و بسيار خطرناک است که در مجاورت هوا دود مي کند بوي تحريک کننده اي دارد بسيار خرنده است و باعث سوختگيهاي شديد مي شود اين اسيد را با حل کردن گاز کلريد هيدروژن در آب به دست مي آيد اسيد کلريدريک غليظ حاوي سه قسمت کلر، يد ، هيدروژن و هفت قسمت آب است کلريد هيدروژن از ترکيب گازهاي کلر و هيدروژن به دست مي آيد راه ديگر توليد اين گاز ترکيب کلر يد سديم نمک معمولي با اسيد سولفوريک است اسيد کلريک يا بازها واکنش مي کند و نمکهايي به نام کلريد را به وجود مي آورد و در صنايع اين اسيد را براي توليد مواد شيميايي ديگر يا آماده سازي بعضي از غذاها به کار مي گيرند معده انسان نيز اسيد کلريد ريک ضعيف توليد مي کند يا طي عمل گوارش به شکسته شدن غذا ها کمک مي کند اسيد لاکتيک مايع بي رنک يا زرد رنگ است که معمولاً در شير ترشيده و ساير محصولات لنبي ترش شده يا بريده شده ديده مي شود که اسيد در سرکه نيز وجود دارد و حاصل تخمينه قند است روش تجاري اسيد لاکتيک را از تخمينه به دست مي آورند و در دباغي و پارچه بافي و همچنين براي طعام بعضي غذاهاي آماده مورد استفاده قرار مي دهند .

اسيد لاکتيک معمولاً در خون انسان و ساير جانوران وجود دارد به طور معمول وقتي ماهيچه هاي ما به انرژي نياز دارند اين انرژي در اثر شکسته شدن کربو هيدرات به وسيله اکسيژن توليد مي شود اما وقتي به تمرين ها و ورزش هاي سخت مي پردازيم خون نمي تواند اکسيژن لازم را براي اين عمل به بافت هاي ماهيچه اي برساند و در نتيجه کربو هيدرات به شکل بي هوازي بدون اکسيژن شکسته مي شوند و اسيد لاکتيک به وجود مي آيد. اين اسيد مي تواند درد خاصي را در ماهيچه ايجاد کند که درد ناگهاني ناميده مي شود .

هنگام ورزشهاي آرام ، کلوکز موجود در ماهيچه ها به مصرف مي رسد تا انرژي توليد شود اين فرآيند با توليد دي اکسيد کربن و آب همراه است در ورزشهاي سخت ممکن است اکسيژن لازم براي شکسته شدن کلوکز تأمين نشود در اين حالت کلوکز و اسيد لاکتيک تبديل مي شود وقتي ميزان اکسيژن در خون بالا مي رود اسيد لاکتيک دوباره به گليکوژن به کلوگز تبديل مي شود اسيد نيتريک مايعي دود کننده بي رنگ و بسيار خورنده است مايع خورنده مي تواند با مواد واکنش انجام دهد و باعث خوردگي آنها شود اسيد نيتريک از ترکيب شدند هيدروژن ، نيتروژن و اکسيژن به وجود مي آيد و براي توليد کودها مواد منفجره (نظير نيتر و گليسيرين ) مورد استفاده قرار مي گيرد.

اسيد نيتريک از قرنها پيش شناسايي شده است . در آغاز قرن بيستم اين اسيد را از حرارت دادن اسيد سولفوريک و نيترات سديم به دست آوردند نيترات سيدم ماده اي طبيعي است که در آمريکاي جنوبي يافت مي شود وقتي جنگ جهاني دوم آغاز شد مقدار زيادي اسيد نيتريک براي توليد مواد منفجره لازم بود با تمام شدن ذخاير نيترات سديم در آلمان يک شيميدان آلماني به نام (فريتزهابر) روشي براي توليد اسيد نيتريک با استفاده از آمونياک و هوا ابلاغ کرد در اين روش هيدروژن و نيتروژن آمونياک و اکسيژن هوا بادها ترکيب مي شوند و اسيد نيتريک را به وجود مي آورند

فسفريک اسيد

فسفريک اسيد از جمله پرمصرف ترين مواد شيميايي در صنعت است.به عنوان ماده افزودني در نوشابه هاي گازدار کاربرد دارد و در توليد کودهاي شيميايي، پاک کننده هاي صابوني و غير صابوني،تصفيه آب،خوراک دام و دارو سازي به کار مي رود. فسفريک اسيد خوراکي را از افزودن آب به P۴O۱۰ مي سازند.

کاربرد در صنايع غذايي

از اسيد فسفريک در توليد غذاهاي اسيدي و نوشابه هاي گازدار مانند انواع کولاها استفاده ميشود. بکارگيري اين ماده سبب دادن طعم تندي به غذا شده، و از آنجا که ماده شيميايي با توليد انبوه است، با قيمتي ارزان و حجمي فراوان در دسترس ميباشد. همانطور که ذکر شد، قيمت پايين و حجم زياد توليد اين ماده، آنرا در مقايسه با طعم دهنده هاي طبيعي نظير زنجبيل براي دادن طعم تندي، يا اسيد سيتريک که از ليمو (lemon) و عصاره ليموترش (lime) که براي دادن طعم ترشي بکار ميرود، در رتبه بالاتري قرار داده است.

کاربرد در زدودن زنگ آهن

از اسيد فسفريک ميتوان مستقيماً براي زدودن زنگ آهن (اکسيد آهن III) از ابزارهاي آهني يا فولادي و تبديل آهن به فسفاتهاي محلول در آب استفاده نمود. پس از زدودن زنگ آهن فسفات آهن توليد شده تبديل به ترکيب فسفات آهن سياه شده که خود به عنوان عامل جلوگيري از خوردگي ميتواند مورد استفاده قرار گيرد.

کاربردهاي پزشکي

از اسيد فسفريک در دندانپزشکي و اورتودنسي بعنوان عامل قلم زني (Etching) جهت تميز کردن و زبر کردن سطح دندان خصوصاً در جاهايي که از اسباب و وسايل دندانپزشکي استفاده شده، بکار ميرود. همچنين از اسيد فسفريک بعنوان کاتاليست در ساخت آسپيرين بخاطر داشتن يون هيدروژن فراوان و آللايندگي کمتر در مقايسه با اسيد کلريدريک و سولفوريک استفاده ميشود

اسيد استيک يا جوهر انگور جز اسيدهاي کربوکسيليک است و در نامگذاري آيوپاک به اسيد اتانوئيک معروف است.

نگاه کلي اسيد استيک جز اسيدهاي کربوکسيليک ميباشد و در نامگذاري آيوپاک به اسيد اتانوئيک معروف است. اين اسيد داراي فرمول شيميايي ميباشد و در قسمت چشايي طعم ترشي ، شبيه طعم سرکه ميدهد.

باکتريهاي مخمر سرکه به دليل تمايل به توليد اسيد استيک به اين نام معروف شدهاند. اين باکتريها در مواد غذايي ، آب و خاک يافت ميشوند. اسيد استيک بطور طبيعي از ميوهها و برخي مواد غذايي فاسد شده از فرايند تخمير توليد ميشوند و از قديميترين ترکيبات شيميايي شناخته شده توسط انسان ميباشد. تاريخچه سرکه (اسيد استيک رقيق) از دوران باستان براي انسان شناخته شده بود. احتمالا انسانها در دوران باستان هنگام تهيه شراب از فرايند تخمير به وجود سرکه پي برده بودند. فيلسوف يوناني تئوفاراستوس در سه قرن پيش از ميلاد چگونگي واکنش سرکه با فلزات و توليد رنگدانه براي استفاده در نقاشي از کربنات سرب و زاجهاي سبز ايجاد شده از نمکهاي مس و استات مس را توضيح داده است. روميان باستان با نگهداري شراب ترش در قدحهاي سربي ، شراب بسيار شيريني به نام Sapa توليد ميکردند که طعم شيرين آن ناشي از استات سرب بوده است که امروزه دانشمندان مرگ زودرس بسياري از اشراف روم را به مسموميت ناشي از اين ماده نسبت دادهاند. شيميدانهاي عصر رنسانس اسيد استيک گلاسيال (منجمد) را از تقطير خشک استاتهاي فلزي تهيه ميکردند. در سال ۱۸۴۷ هرمن کولب شيميدان آلماني براي اولين بار اسيد استيک را از مواد معدني سنتز کرد. خواص اسيد استيک خالص ، مايعي بيرنگ با بويي تيز ، مايعي خورنده و قابل اشتعال ميباشد. اين اسيد در ۱۶.۶ درجه سانتيگراد منجمد ميشود. به اين دليل و همچنين ظاهر يخ مانند آن به نام اسيد استيک گلاسيال معروف است. اسيد استيک در محلولهاي آبي ميتواند تفکيک شده و يون استات توليد کند. PH آن برابر با ۴.۸ ميباشد، يعني در PH=۴.۸ نيمي از مولکولهاي اسيد استيک در محلول آبي به صورت يون استات هستند. اسيد استيک در حالت بخار شامل ديمرهايي از دو مولکول اسيد استيک ميباشد که با پيوند هيدروژني با يکديگر ارتباط دارند.

بنابراين اسيد استيک در حالت گازي از قانون گازهاي ايدهآل تبعيت نميکند. خواص عمومي اسيد استيک مانند ساير اسيدهاي کربوکسيليک ميباشد. اسيد استيک با الکلها و آمينها واکنش داده و به ترتيب توليد استرو آميد ميکند. همچنين در اثر واکنش با آلکنها توليد استر استات ميکند. اين اسيد در اثر حرارت تا دماهاي بالاتر از ۴۴۰Cْ تجزيه شده و توليد و متان ميکند. توليد سرکه از فرايند تخمير مواد غذايي داراي نشاسته و قند و مواد الکلي توسط باکتري مخمر سرکه (بچه سرکه) توليد ميشود. براي توليد سرکه عموما از ميوههايي مانند سيب ، انگور ، دانههايي مثل جو و گاهي هم از شراب استفاده ميشود. سرکه معمولا داراي اسيد استيک با وزن حجمي ۴ الي ۸ درصد ميباشد. روشهاي توليد صنعتي اسيد اسيتيک کربونيلاسيون متانول : در اين روش متانول با مونوکسيد کربن در فشارهاي بالا (۲۰۰atm) واکنش داده و اسيد استيک توليد ميکند. اين روش از سال ۱۹۲۰ ابداع شده است و به دليل ارزان بودن متانول و از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه است.

اکسيداسيون بوتان : از حرارت دادن بوتان با اکسيژن هوا در حضور يونهاي فلزي منگنز ، کبالت و کروم ، پروکسيد توليد ميشود. پروکسيد در اثر تجزيه اسيد استيک ايجاد ميکند. { TEX()} {۲C_۴HiO + CO_۲ → ۴CH_۳COOH + ۲H_۲O} {TEX}

اکسيداسيون استالدئيد : استالدئيد در شرايط ملايم و در حضور کاتاليزورهاي ساده فلزي مثل منگنز و کروم و… توسط اکسيژن هوا اکسيد شده و اسيد استيک توليد ميکند. { TEX()} {۲CH_۳CHO + ۲O_۲ → ۲CH_۳COOH} {TEX}

محصولات جانبي توليد شده در اين واکنش مانند اسيد فرميک يا استات اتيل و… به دليل داشتن نقطه جوش پايينتر از اسيد استيک توسط تقطير جداسازي ميشوند. کاربرد اسيد استيک به صورت سرکه به عنوان چاشني غذا و تهيه انواع ترشي استفاده ميشود. اسيد استيک رقيق به عنوان افشانه براي از بين بردن قارچهاي گياهان استفاده ميشود. اسيد استيک گلاسيال در صنايع شيميايي در توليد فيلمهاي عکاسي ، توليد پلاستيک پلياتيلن تريفتالات (PET) استفاده ميشود. همچنين به عنوان ماده واسطه در توليد استات وينيل که ترکيب مهمي در توليد چسب و رنگ ميباشد، کاربرد دارد. برخي از استرهاي اسيد استيک به عنوان حلال در توليد مواد معطر مصنوعي استفاده ميشود. نکات ايمني اسيد استيک غليظ مادهاي خورنده ميباشد. در تماس با پوست باعث سوختگي شيميايي پوست وايجاد تاول ميشود. در صورت تماس با چشم ميتواند آسيبهاي جدي به چشم وارد کند، تنفس بخار غليظ آن باعث سوزش دهان ، بيني و گلو ميشود. هر چند سرکه يک مايع بدون ضرر ميباشد اما نوشيدن اسيد استيک گلاسيال خطرناک بوده و باعث ايجاد زخمهاي شديد در دستگاه گوارشي ميشود و ممکن است با تغيير اسيديته خون آسيبهاي جدي به سلامتي انسان وارد کند.

خواص فيزيکي نام اسيد استيک نام آيوپاک متان کربوکسيليک اسيد و اتانوئيکاسيد وزن مولکولي ۶۰.۰۵gr/mol نقطه ذوب ۱۶.۵Cْ نقطه جوش ۱۱۸.۱Cْ دانسيته ۱.۰۵gr/cm۳

اسيد آمينه

اسيد هاي آمينه واحد هاي تشکيل دهنده پروتئين ها هستند. اسيده هاي آمينه در هنگام ساخته شدن پروتئين ها از RNA ريبوزومي يا rRNA از روي بازهاي نوکليوتيدي ساخته مي شوند. به هر سه باز نوکليوتيدي که هنگام پروتئين سازي از RNA ريبوزومي اسيد آمينه مي سازد کودون مي گويند

اسيد نوکلئيک به زنجيره هاي طويل مولکولي که از به هم پيوستن تعداد زيادي نوکلئوتيد تشکيل شده است گفته مي شود. اسيدهاي نوکلئيک در همه جانداران يافت مي شوند

اسيدهاي نوکلئيک دو نوع هستند : آران اي RNA و دي ان اي (DNA) . در ساختن کروموزوم به کار ميروند و ازو از قند د اکسي ريبوز و باز هاي نيتروژنه و اسيد فسفريک تشکيل شده اند